Idea
Inicjatorem i fundatorem nagrody jest prof. Norbert Heisig. To lekarz, urodzony w 1933 roku w Breslau. Od wielu lat jest zaangażowany w działania na rzecz wrocławskiego środowiska akademickiego. Wspiera uczelnię w zabiegach o fundusze na remonty zabytkowych gmachów (m.in. w dużej mierze dzięki jego staraniom uzyskano pieniądze na renowację fresków w Oratorium Marianum). Jest honorowym prezesem Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Uniwersytetu Wrocławskiego.
Intencją prof. Heisiga jest wyróżnienie uczonego, który prowadzi badania na najwyższym, światowym poziomie. Nagroda wynosi 200 tys. zł i pod względem finansowym to najwyższe w Polsce wyróżnienie za dokonania naukowe. Wyróżnienie będzie przyznawane co dwa lata.
Laureata Nagrody Heisiga poznamy w październiku. Wyłoni go kapituła powołana przez rektora Uniwersytetu Wrocławskiego.
Polskie uczelnie wytypowały swoich kandydatów do pierwszej edycji Nagrody Heisiga, nazywanej także „Polskim Noblem”. To obecnie najwyższa nagroda finansowa dla polskiego naukowca. Zwycięzcę poznamy 2 października 2023 roku na Uniwersytecie Wrocławskim. 200 tys. zł trafi do jednego z 8 naukowców wytypowanych z 20 polskich uczelni biorących udział w programie Inicjatywa Doskonałości Uczelnia Badawcza.
Profesor Norbert Heisig to niemiecki lekarz, który urodził się w 1933 roku w Breslau. Studia medyczne łączył z filologią klasyczną na uniwersytetach we Fryburgu, Tybindze i Hamburgu. W 2000 roku przeszedł na emeryturę i zaangażował się m.in. we wsparcie środowiska akademickiego Uniwersytetu Wrocławskiego. Z jego inicjatywy odmalowano m.in. barokowe sklepienie w Oratorium Marianum w gmachu głównym UWr. Teraz staje się fundatorem najwyższej nagrody finansowej dla polskiego naukowca.
Zamiarem fundatora Nagrody Heisiga jest honorowanie polskich naukowców, którzy prowadzą badania na najwyższym poziomie, a ich odkrycia zmieniają świat.
Zamiarem fundatora Nagrody Heisiga jest honorowanie polskich naukowców, którzy prowadzą badania na najwyższym poziomie, a ich odkrycia zmieniają świat.
Prof. dr hab. Mariusz Jaskólski (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu)
Chemik. Wniósł znaczący wkład w rozwój biologii strukturalnej, której konsekwencje maja znaczenie m.in. dla zwalczania chorób człowieka. Przyczynił się do rozwoju metodologii biologii strukturalnej, zwłaszcza w dziedzinie ultrawysokiej rozdzielczości krystalografii makromolekularnej i walidacji struktury. Prof. dr hab. Tomasz Kapitaniak (Politechnika Łódzka)
Profesor mechaniki teoretycznej i stosowanej. Jego badania koncentrują się na dynamice nieliniowej. Do jego najważniejszych odkryć naukowych należy opracowanie metod sterowania i synchronizacji układów chaotycznych, identyfikacja i opis nowych typów bifurkacji, identyfikacja mechanizmu synchronizacji w sprzężonych oscylatorach mechanicznych oraz wyjaśnienie pochodzenia losowości w układzie mechanicznym. Prof. dr hab. Tomasz Klupa (Uniwersytet Jagielloński)
Kierownik Pracowni Zaawansowanych Technologii Diabetologicznych Katedry Chorób Metabolicznych. Jego główne osiągnięcia naukowe wiążą się z badaniami nad monogenowymi postaciami cukrzycy, a także nad zastosowaniem zaawansowanych technologii w leczeniu przede wszystkim cukrzycy typu 1. Dr hab. Katarzyna Krukiewicz, prof. PŚ (Politechnika Śląska)
Biolog. Bada różnorodność biologiczną najsłabiej zbadanych regionów świata. Odkryła 370 nieznanych nauce gatunków orchidei. Brała udział w ponad 20 ekspedycjach tropikalnych. W 2020 roku uhonorowana nagrodą im. Otto Wichterle za działalność badawczą i ochronę cennych przyrodniczo ekosystemów tropikalnych. Prof. dr hab. Cyryl Lechosław Latos-Grażyński (Uniwersytet Wrocławski)
Chemik. Zasadniczy aspekt jego badań to konstrukcja porfiryn i metaloporfiryn o strukturze molekularnej i elektronowej. Badania jego zespołu doprowadziły do odkrycia wyjątkowego izomeru porfiryny, noszącego obecnie nazwę karbaporfiryny. Prof. dr hab. Małgorzata Myśliwiec (Gdański Uniwersytet Medyczny)
Kierownik Katedry i Kliniki Pediatrii, Diabetologii i Endokrynologii. Jej zainteresowania i działalność naukowa, w której odnosi wybitne osiągnięcia, dotyczy diabetologii i endokrynologii dziecięcej, skupiają się wokół zagadnień nefropatii i retinopatii cukrowej, a przede wszystkim na poszukiwaniu nowych metod terapii immunomodulujących u dzieci z cukrzycą typu 1. Prof. dr hab. Zdzisław Noga (Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie)
Historyk, mediewista. Jego wybitne osiągnięcia naukowe koncentrują się wokół kartografii historycznej, stosunków polsko-niemieckich i mniejszości etnicznych w miastach polskich, szczególnie w okresie przedindustrialnym. Jest autorem ponad 200 publikacji. Prof. dr hab. Rafał Weron (Politechnika Wrocławska)
Profesor nauk ekonomicznych. Jest jednym z wiodących światowych ekspertów w dziedzinie prognozowania na rynku energii. Jego inne zainteresowania badawcze obejmują ekonomię obliczeniową, statystykę obliczeniową i uczenie maszynowe, modelowanie agentowe i układy złożone, inżynierię finansową i zarządzanie ryzykiem oraz modelowanie stochastyczne i analizę szeregów czasowych. 
